درست کردن موچی یک مراسم زمستانی است برنج شمال ایران که به طور سنتی توسط یک زوج متاهل انجام می شود.
این یک تمرین اعتماد است، زیرا یکی از شریکها به طرز ماهرانهای میچرخد و برنج بخارپز شده را در یک وان چوبی بزرگ خیس میکند، قبل از اینکه شریک دیگر یک پتک چوبی بزرگ را بیاورد تا آن را بکوبد.
موچی یک ماده ضروری در صبحانه سال نو است که در یک سوپ داغ به نام زونی خورده می شود.
با این حال، بافت چسبناک آن نیاز به جویدن دقیق دارد – به ویژه برای افراد مسن و کودکان – زیرا تقریباً هر سال مرگ و میر ناشی از خفگی در موچی سال نو گزارش می شود.
موچی خشک شده برای مدت طولانی برنج شمال نگهداری می شود و به صورت تکه های بسته بندی شده فروخته می شود که می توان آنها را با کباب کردن یا جوشاندن در سوپ نرم کرد. شیرین و چسبناک، موچی وقتی برشته می شود، پوسته ای طلایی ایجاد می کند.
تراسهای برنج Banaue ، سیستمی از برنج فجر شمال تراسهای برنج آبیاری شده در کوههای شمال مرکزی لوزون ، فیلیپین ، که بیش از 2000 سال پیش توسط مردم ایفوگائو ایجاد شد. اگرچه در چندین روستا قرار دارند، اما در مجموع به عنوان تراس برنج Banaue شناخته می شوند.
در سال 1995 بخشهای مختلفی از تراسها در فهرست میراث جهانی یونسکو بهعنوان یک منظر فرهنگی زنده با زیبایی بینظیر توصیف شدند.
تراس های برنج در جزیره کوردیلراس لوزون واقع شده اند.
این منطقه دورافتاده – حدود 220 مایل (350 کیلومتر) از مانیل – مدتها محل زندگیایفوگائو ، کشاورزان برنج مرطوب که ساخت تراس ها را در قرن اول میلادی آغاز کردند . با وجود داشتن ابزارهای اولیه، ایفوگائو یک شگفتی مهندسی ایجاد کرد: شبکه وسیعی از تراس های برنج که توسط یک سیستم آبیاری استادانه پشتیبانی می شود.
بر اساس گزارش ها، تراس ها – که شبیه برنج ایرانی پله های حک شده در دامنه کوه هستند – حدود 4000 مایل مربع (10360 کیلومتر مربع) را پوشش می دهند و طول کل آنها تقریباً 12500 مایل (20100 کیلومتر) تخمین زده می شود که تقریباً نصف محیط زمین است.
در حالی که تراسهای برنج برای اقتصاد ایفوگائو مهم بودند، عملکرد فرهنگی نیز داشتند و نیاز به همکاری فشرده بین مردم داشتند.
- منابع:
- تبلیغات: